Ngayon, asa Dapitan. Hinatid ang sinta. Naki-CR sa faculty. Sabay takbo na sya sa make-up class nya.
Bago pa dumating dito, pumunta kami sa Espanya at hinanap ang isang shoe-maker doon na matagal na nyang nakikita at nais makapanayam. Para sa phd project nya. Ako naman tumambay muna sa parang isang pares na walang kumakain. Siguro patay na oras para sa kanila. Matumal ang kumakain. Bumili na lang ng isang bottled water para sulit naman ang aking itinambay don.
Bago pa yon, nagpunta kami ng UP kasi nag-klase sya. Nag-lunch kasama ni Kit, isa sa mga "babies" ni Ne. Chika. chika about yon, about this, about that. pero ayos lang. Masayang kasama ang mga babies ni Ne kasi para mo na rin silang anak na hindi.
Tumawid kami sa overpass sa PHILCOA. At natagpuan ko si Punksy. Isang sisiw. Pero hindi lang sya basta sisiw. Punk na chick na de-susing sisiw. Nagkalat ang maraming Punksy sa banig na tela ng tindero. Hindi magkamayaw ang mga bata sa kanila. Pag sinusian mo, they walk like crazy. Naks. Crazy. Pero di crazy si Punksy. Mukha lang crazy kasi maliit sya sa karamihan ng mga chicks don. At may halong orange ang balahibo nya. Pag tinignan mo ang harap nya, dimo kita ang mga mata nya. Haba bangs baga. Tapos pag sa side mo na sya tinignan, may bahagyang nakatayo sa kanyang ulo na prang jologs punk. Masaya rin syang kasama. Una ko syang pina lakad duon sa pares na tinambayan ko. Natuwa ang tindera/waitress at naaliw nang makita syang nagkakakawag sa ibabaw ng table. Parang may doggy akong kasama. You meet new friends while you walk your...chick.
Kahapon, nasa Baguio. Malamig. Sobrang lamig. Nakita ang mga friends. Nakita ang mga kilalang artists pero di friends. Masayang hindi ang panik na yon. Nakatulog naman kahit onti pagbaba sa manila. Mga alaala ng mga Joeys (smith & ayala), mga dilaw na buhok, bughaw na hinding mata ni kawayan. Mga lumang tao ni bencab. Mga chorva ni Liezel. Mga pakidlat-kidlat na usapan ng mga dating kaibigan na nagsulputan bigla.
Ngayon sa Dapitan, ay nasa internet shop. Pinapangarap na makuha na ang powerbook. Nasa isang corner sa loob na Avril lavigne ang background (yeck!) anyway, di naman sya masyado maingay. Ma-angst lang. blah blah blah blah.
I think I have to stop now. I don't know. I feel sleepy. I feel i have to farty. as in fart. kanina pa.
Tulala na sa monitor at type lang nang type. Tulala pero di tulo laway. Tulala kasi kanina may job offer na naman from 24 oras. Nakaka tukso. Pero parang ayoko pa.
Tumalon na ako e. sa isang palapag malapit pa din sa comfort zone. Pero alam ko kailangan ko pang tumalon nang mas malayo pa at mas malalim. Sabi nga sa isang lil book na nabasa ko, pag talon mo, may invisible net na lalabas at sasaluhin ka.
At sa Dapitan, naisip ko,
Tumalon ka. Dilat o pikit man ang mata.
